این روزا پشت سرهم میگذرن وبرامون خاطره میسازن.

کاری به این نداره که این خاطره ها یه روزی دلتو غمگین میکنه یا شاد.

بیمعرفت کاروشو میکنه همه چی رو ثبت میکنه اون تو رو به حال خودت رها میکنه دوستداری فراموشش کن دوستداری همیشه بخاطر بیارش خودت مختاری...

 ولی کاش روزگاربر وفق مون بود خاطرهاروحلاجی میکرد خاطره خوبا می موندن خاطره بدا میرفتن

وای چه روزی میشد اون روز .......

یادته بچگی هامون وقتی ارزوهامونو به بزرگترا میگفتیم  میخندیدن، ذوق میکردن ،نازمون میکردن ،قربون وصدقمون میرفتن .

ولی حالا که بزرگتر شدیم مابه ارزوهای بچه ها میخندیم همون کارا رو مامیکنیم

غافل از اینکه بچه بودیم ارزوهامون چقد قشنگ بود ولی حالا چی ....جای اون ارزو قشنگه  مارو چی گرفته....

البته تقصیرخودمون نیس آ!!آخه ما رو زمینی زندگی میکنیم که هرروز خودشو دورمیزنه .ااونوقت ازماچه انتظاری میره..

آخه خدای مهربون چقدماآدماغافل شدیم وبدتر ازاون اینه که غفلت رواحساس میکنیم

ولی باتموم پررویی به روی خودمون نمیاریم.

خدای خوب من چراوقتی بی مهری می بینیم یادمون میره خودمون بی مهری نکنیم.

چروقتی آرزوی قشنگ داریم یادمون میره بقیه هم آرزوهاشون قشنگه.

چرا وقتی دوستداریم به ارزوهامون برسیم تومسیر رسیدن به ارزومون...

ارزو دیگران رو لگد مال میکنیم چرا!!!!؟؟؟؟؟؟؟؟